Hier in Spanje worden de avonden steeds kouder, maar ik zit nog bijna iedere avond op het terras met de houtkachel brandend en dichtbij. De poezen voer ik met worstjes en die komen steeds dichterbij en soms ga ik wat eerder naar binnen, maar het is nog steeds goed te doen. Binnen brandt de houtkachel ook en ook ’s nachts laten we hem nu smeulen. Zodat ik als ik de volgende morgen, vaak om 6.40 moet opstaan, het niet al te koud is.
De lammetjes
Vorige week gaf ik het aan, dat ik wilde vertellen over de geboorten van twee lammeren.
27 januari waren wij op bezoek bij Paul, een vriend van mij, die een paar maanden daarvoor op zijn stuk grond was gaan wonen, boven op een berg, in de buurt van Tortosa. Tortosa ligt ong. 100 km ten noorden van Cabanes. Terwijl wij een wandeling maakte over zijn ‘landgoed’, wat diverse heuvels en soms ontoelaatbare stukken grond bevat, zagen we een geit in het veld staan, die op dat moment een lam aan het baren was. De rest van de kudde was vlakbij, de herder werd er bijgehaald en die nam de geit met lam mee.
Afgelopen zondag waren we aan het fietsen in de buurt.
Terwijl we bijna weer bij het dorp waren zag ik een schaap in het weiland staan. Vlak daarvoor waren we even gestopt om naar het geluid te luisteren van vele bellen en vroegen ons al af, wat voor dieren deze bellen droegen: koeien, schapen, geiten. Schapen dus. Natuurlijk direct gestopt , want ik dacht wel dat het om een bevalling kon gaan en ik zag wat uitsteken bij het schaap. Twee seconden later vloepte er wat uit en was het lam geboren. Deze keer was de weg naar de kudde onbegaanbaar, dus we hebben maar vertrouwen gehad, dat het schaap wel weer gevonden zal worden. Ik neem aan dat dit wel heel vaak zal gebeuren.
Zonnepaneel
Sinds een jaar of 3 hadden we een klein zonnepaneel, waar we net een kleine koelkast zonder vriezer en wat lampen op konden gebruiken. Voor de basis was dit natuurlijk prima, maar nu we wat vaker hier zijn is het toch fijn dat we sinds februari dit jaar een wat uitgebreider systeem hebben.
Omdat we het toch niet gebruikten en nieuwe Nederlandse bewoners in de buurt op hun zonnepanelen leverancier langer moeten wachten, dan verwacht, hebben we deze week onze set uitgeleend. In ieder geval genoeg voor een kleine koelkast, het branden van een paar lampen, het opladen van wat apparaten en vooral natuurlijk de telefoons.
Eerst gingen we eerst een nieuw snoer halen bij een leverancier
De oude set
wat we nu hebben.
Poezen
Het leven van een wilde kat gaat niet over rozen. De twee kleine poesjes, die vorige week nog innig met moeder hier op de bank lagen en altijd met moeder hier verschenen, waren ineens een paar dagen weg. Vader en moeder liepen hier wel rond, maar de kleintjes niet te zien. Tot twee dagen geleden, voor het eerst hoorde ik ze miauwen, maar kwamen ze niet dichterbij. Wel moeder, die kwam lekker eten. Gisteren heb ik met de tactiek van kleine stukjes worst naar ze toe gooien en steeds dichterbij, ze weer weten dichterbij te halen. Maar het is anders, het lijkt alsof moeder heeft gezegd: daar mag je niet meer komen, dat is mijn terrein en zoek het nu zelf maar uit. moeder blaast en is onaardig tegen d’r kinderen en die lopen wat verloren rond. Maar ik heb ze weer zover, dat ze boven op het terras komen, maar zodra ik beweeg, schieten ze nog snel weg.
Kippen
De twee witte kippen leggen nog steeds graag in de benedenruimte op de grote tafel. Zodra de deur van de ren open gaat, rennen ze er naar toe. Een van de rode kippen, Hans, is na een maand of 3,4 niet, weer gaan leggen en verder gaat het prima met ze. Het lijkt wel of de hormonen bij Hans wat zijn uitgewerkt en dat ze weer terug naar normaal is.
Hond
Al maanden hoor ik af en toe geblaf naast ons terras, als ik op het terras zit ‘savonds terwijl het donker is. Ik pak dan onmiddellijk de lamp en ga kijken wat er blaft. Nooit zie ik wat, helemaal nergens. Ik heb mijn telefoon natuurlijk ook in mijn hand, want ook al is het pikkedonker , een foto kan soms toch nog wel gemaakt worden. Een paar weken geleden hebben we hem zien wegvluchten en voor de rest merken we het alleen aan dat alle waterbakken helemaal droog zijn iedere ochtend en alles helemaal opgepeuzeld. Van de week zagen we hem ineens voor de tweede keer, terwijl het donker werd. Prachtige hond en we denken dat hij een goed huis heeft in de buurt, maar er af en toe op uitgaat.
Brico
We komen er vaak en ondanks dat het een bouwmaterialenwinkel is, ook graag. Heerlijke winkel, waar ik vooral de orde en duidelijkheid van de producten zo ontzettend leuk vind om te bekijken en te fotograferen. Bij de tegelafdeling is het altijd even kijken of er een product van John tussen zit en ook deze keer was het raak. Altijd grappig, alsof het om een kunstwerk gaat. Maar we gingen om te kijken wat de prijzen en welke soorten ze hadden van een aggregaat, wat we evt. willen kopen om als extra te hebben bij de accu’s en we moesten weer van allerlei kleine onderdelen kopen.
Scan van John
Lunchen
Deze week hebben we twee keer buiten de deur geluncht: 1 x bij Bar Branto, de bar, die het dichtst bij ons terrein is. Ong. 10 minuten lopen. Iedere werkdag wordt er een menu van 8,50 aangeboden en dat is incl 3 gangen, salade, drank en koffie. Simpel, maar vaak een afwisselend menu en vaak lekker.
Twee dagen later hadden we met onze vrienden, Juan en Lut, afgesproken om bij Pou de Beca te gaan eten. Een restaurant ver buiten de bebouwde kom, in een soort vallei
en een keuken met eerlijke en gezonde producten. We drinken daar vaak wijn uit Cabanes of een ander dorp hier uit de buurt. Alhoewel ik nog geen druivenstruik heb gezien, behalve die van onszelf. Altijd super lekker, maar ik moet altijd erg goed opletten wat nou het menu is, want het staat nergens geschreven en wordt voorgelezen.
Sinaasappels
EInd oktober tot ongeveer half mei zijn ze geopend: het sinaasappelwinkeltje vlakbij waar we ook wonen in Castellon. Naast sinaasappels, ook manderijnen, citroenen en binnenkort ook weer super lekkere avocado’s. Dit soort kleine winkels zijn hier nog heel veel te vinden en hopelijk ook nog voor lang.
Verbouwing
De werkmannen laten nog even op zich wachten voor de vloer, maar wij hebben in ieder geval weer een partijtje hout verplaatst. Met de auto van beneden naar boven en dan ik aangevend op een zolder, die we verder nog niet gebruiken.
Yoga
Ik hou het kort: het is heel fijn en ik geniet van iedere ochtend weer bij elkaar zijn met een groep mensen en aandacht aan mijn lijf te geven. Het koffie drinken daarna vind ik ook leuk: krijg weer de kans om mijn beste spaans te oefenen en ik leer leuke mensen kennen.
Weet je dat er eigenlijk nog veel meer is, waar ik het over zou willen hebben. Dingen, die ik aan het onderzoeken ben, nog meer doe, wat ik van plan ben, zoals het kweken van paddestoelen, het opzetten van een grotere groentetuin en nog meer. Maar voor deze keer, dank ik je voor het lezen en kom ik graag weer bij je terug , volgende week. Heb een hele fijne week!
Liefs, Lieke
De Moringa heeft nog steeds bladeren Ons nieuwe Nederlandse buurmeisje Post uit Nederland en één van de buren stuurt dan een bericht: er staat een envelop.
Mooi hoe je het allemaal vertelt …dan voel ik me weer even “thuis” zo herkenbaar
Lieke ga lekker zo door …je doet er veel lezers een groot plezier mee…
dank je wel, Jenny. Leuk dat je meeleest. Zal vast veel bekends voor je zijn.
Lieve Lieke,
Alles gelezen.
Ik zou zo wel even in jouw leven willen stappen.
Het lijkt mij heerlijk daar.
Liefs, Jos
lieve Jos, Wat leuk en alhoewel het nu wat lastig is, hoop dat ik dat dat ‘even’ binnenkort nog een keer gaat lukken